Met de single Perdono van zijn debuutalbum Rosso Relativo scoorde de Italiaanse zanger Tiziano Ferro een grote zomerhit in Nederland. Maar daar bleef het bij in ons kikkerlandje. Ferro's tweede album 111 werd in de meer warmbloedige Zuid-Europese en Zuid-Amerikaanse landen echter zeer enthousiast ontvangen en vestigde zijn naam als groot artiest. Misschien dat Ferro's derde album Nessuno E' Solo Nederland wel in de greep krijgt. Het geheel door Ferro geschreven album is minder experimenteel en afwisselend dan 111, bevat minder r&b-invloeden en meer Italiaanse pop in de trant van Nek en Eros Ramazzotti. Acht van de elf tracks zijn rustige melodieuze balladen met akoestische begeleiding. Uitzonderingen hierop zijn de uptempo dansnummers Baciano Le Donne (met collega-artiest Biagio Antonacci), E Raffaella E' Mia en de stampende hitsingle Stop! Dimentica, met elektronische experimenten en geïnspireerd op de popstijl van de jaren tachtig. Dit in de Abbey Road Studios te Londen opgenomen album klinkt serieuzer, donkerder en homogener dan 111. Dus wie weet... Deze editie bevat een extra dvd met de videoclip Stop! Dimentica, een Making Of en een uitgebreid interview met Ferro. (SvdP)