Terug naar de eenvoud, lijkt het motto van Peter Gabriels eerste plaat sinds Up (2002). Op dat album verkende hij nog naar hartenlust de mogelijkheden van de digitale opnametechniek, met een interessant maar topzwaar resultaat. In vergelijking daarmee klinkt Scratch My Back behoorlijk nederig, alleen al door de insteek alleen door hem bewonderde liedjes van andere artiesten te gebruiken. De arrangementen klinken akoestisch, organisch en soms zelfs ronduit minimalistisch, zoals in het louter met piano begeleide openingsduo Heroes (David Bowie) en The Boy In The Bubble (Paul Simon). Liedjes die door de gedragen interpretatie van Gabriel soms nauwelijks nog herkenbaar zijn en een volstrekt andere lading krijgen. De keus voor werk van minder gevestigde artiesten als Bon Iver, Arcade Fire, The Magnetic Fields en Regina Spektor maakt dat Scratch My Back interessanter is dan de gemiddelde coverplaat. Deze cd is gekoppeld aan het project I’ll Scratch Yours, waarop de gecoverde artiesten een liedje van Gabriel onder handen nemen. (MS)