De drie kwartetten op deze cd stammen uit 1787-1899: de periode waarin Haydn zijn positie als kapelmeester inruilde voor een bestaan als vrij musicus. Van de vele populistische bijnamen in Haydns muziek kan men denken wat men wil, maar vaak raken deze bijnamen wel degelijk de kern van de zaak. Zo is de bijnaam 'kwinten' van het Kwartet op.76 nr.2 niet pittoresk, maar constructief van aard: de bijnaam verwijst naar de dalende kwintsprongen waarmee Haydn de muziek met ijzeren logica gestalte weet te geven; wat hem overigens niet verhindert van dit intellectuele vertoog tevens een exemplarisch stuk romantiek te maken. (In de bevlogen uitvoering van het jeugdig bezette Jerusalem Quartet wordt de romantische gedrevenheid van deze muziek dan ook met verve onderstreept.) Ook de bijnaam 'Heksenmenuet' voor het derde deel is niet slecht gevonden: de grillige canon van dit deel is eveneens een mooi voorbeeld van een constructief gegeven als motor voor een dramatisch effect. Meer schilderachtig is de bijnaam 'leeuwerik' van het Kwartet op.64 nr.5. De bijnaam verwijst naar de eerste viool, die zich met een fraai kwinkelerende melodie ontstijgt aan zijn meer aardse collega's. De bijnaam 'Lobkowitz' van het Kwartet.77 nr.1 verwijst naar de adellijke opdrachtgever, voor wie Beethoven zijn Kwartetten op.18 heeft geschreven. (HJ)