Toen Amerikaan Nathan Williams alias Wavves eind jaren nul ineens tot indie-snoepje van de week werd uitgeroepen, ging het al snel mis. De twee albums waaraan hij deze status dankte bevatten immers, in zijn slaapkamer op een oude viersporen recorder geconstrueerde, nihilistische noise-punk. Toen hier een grote Europese tournee uit voortkwam, volbracht Williams deze maar half wegens overmatig drugsgebruik en andere misdragingen. Nu keert hij terug met King Of The Beach, een verrassend poppy punkalbum. Wavves is ditmaal meer een band, waarbij gitarist Stephen Pope en drummer Billy Hayes ook meeschreven aan nummers. Het album klinkt soms dreinerig (wanneer Williams heel-erg-punk zingt dat hij om niemand geeft en niemand om hem, en dat hem dat allemaal geen ruk kan schelen) maar vaak ook melodieus en pakkend. Wellicht met dank aan zijn drugservaringen gaat het er soms zelfs bijna psychedelisch aan toe, in bijvoorbeeld Post Acid en het als een ontspoord Beach Boys nummer eindigende Baby Say Goodbye. Juist hierin overstijgt Wavves de punkclichés met verve. (MR)