De karakteristieke, gruizige, doorleefde stem van de Amerikaanse dichter, muzikant en schrijver Gil Scott-Heron leverde in de jaren zestig, zeventig en tachtig behoorlijk wat kritiek op de sociaal-maatschappelijke en politieke misstanden die rondwaarden in de Amerikaanse samenleving. De muziek die hij maakte met toetsenist Brian Jackson en als soloartiest bestond uit een unieke samensmelting van soul, blues en jazz, en was van grote invloed op latere generaties hiphop en neo soul artiesten. Zijn privéleven ging niet bepaald over rozen. Afkomstig uit een gebroken gezin leek Scott-Heron in eerste instantie voor galg en rad op te groeien, waarbij de straat en het gevangenisinterieur het decor van zijn leven verzorgde. Heroïne en later drank maakten zijn bestaan nog enigszins dragelijk. Zijn kunst hielp hem echter te overleven. I'm New Here is Scott-Herons eerste en meest persoonlijke album sinds dertien jaar. Zoals altijd zingt hij zeer oprecht over zijn gekwelde leven, begeleid door de onheilspellende soundscapes van Richard Russell. Zelden werd pijn zo schitterend weergegeven. (AD)