Met Presence gaat gitarist Chuck Loeb verder waar hij met When I’m With You (2005) was gebleven: weinig innovatieve smooth jazz die nergens echt weet te prikkelen. Aan een nummer als Llevame, een latin percussie track met vrouwelijke vocalen, is te horen dat Loeb wel eens naar lounge luistert, maar met het overgrote deel van de routineus vertolkte nummers doet hij voorkomen alsof er niets is veranderd in dit genre sinds Dave Grusin de Theme From St. Elswhere componeerde. Rikki Don’t Lose That Number van Steely Dan, wat te beschouwen valt als vocale smooth jazz avant la lettre, is één van de positieve uitschieters. (AD)