In een fragiel uitziende constructie vliegt een moderne Icarus over de skyline van een drukke stad. Het is maar de vraag hoe letterlijk de hoes van Autumns vierde album genomen moet worden. Het nuchtere Autumn is niet de groep om met het hoofd in de wolken te lopen, ook al behoort de groep nu al jaren tot het vaste meubilair van de Nederlandse metalscene. Het vertrek van zangeres Nienke de Jong bracht de groep amper van de wijs en in de persoon van Marjan Welman werd een nieuwe frontvrouw aangetrokken. Welman houdt zich, net als haar voorgangster, verre van opera-uithalen of divagedrag dat elders in het genre nog wel eens op willen spelen. De kracht van Autumn is de eenheid van de groep. Muzikaal kent het album niet echte uitschieters maar het niveau is consistent en Altitude luistert opvallend lekker weg. Met Altitude stijgt de groep niet boven zichzelf uit, maar de Friezen leveren wel een degelijk en logisch vervolg op My New Time af. (PdK)