Bekend worden via een Nike-reclame heeft voor- en nadelen. Vanaf het ene op het andere moment in 2009 wist iedereen wie Go Back To The Zoo was. Aan de andere kant werd de band geconfronteerd met de last om het succes van single Beam Me Up te evenaren. Het getuigt van kwaliteit dat de groep met Electric een nog grotere hit scoorde. Op het naar een vriend vernoemde debuut Benny Blisto staat nog meer van die dansbare pop/rock. Go Back To The Zoo lijkt soms flink op Razorlight of op onze eigen Voicst, zij het met iets minder fantasie. Het eenvormige karakter van de nummers straalt kracht uit, al gaat de cd ook een beetje vervelen. Een lichtelijk rockend popnummer naast nog tien lichtelijk rockende popnummers is niet minder goed, maar wel minder enerverend. Ook de humor en het kameraadschap die de heren in interviews ten toon spreiden komt nergens terug op Benny Blisto, behalve dan in de albumtitel. Met zeker drie hits op zak mag Go Back To The Zoo echter niets verweten worden. Een winnende voetbalcoach heeft immers ook altijd gelijk. (JE)