De Engelse producer Nick Gold droomt al jaren van een album waarop Cubaanse en Malinese muzikanten elkaar ontmoeten. Een eerste poging strandde al in 1996, omdat de Malinezen geen visa kregen om naar Cuba te reizen. Het album dat Gold noodgedwongen met louter Cubanen opnam werd het grootste succes uit de geschiedenis van de wereldmuziek: de Buena Vista Social Club. Nu, na veertien jaar, lukte het alsnog om iedereen in de studio te krijgen. Gitarist Eliades Ochoa en zijn band Grupo Patria verdedigen de Cubaanse kleuren. Toumani Diabaté (kora), Bassekou Kouyaté (ngoni) en Djelimady Tounkara (gitarist van de Rail Band) vertegenwoordigen Mali. Alle deelnemers mochten tien liedjes meenemen. De muzikanten haakten gretig in op elkaars repertoire en de ingehuurde tolken keken werkeloos toe. Net als bij het eerste Buena Vista-album stonden bijna alle liedjes er in één ‘take’ op. Dit album is geen Buena Vista Social Club, maar overeenkomsten zijn er zeker: het album staat vol met uitgeklede liedjes in akoestische instrumentatie die tijdloos klinken en bovendien ontspannen weten te swingen. (PdK)