Supergroepen zijn er in alle soorten, zelfs in het bescheiden roots- en folkgenre. Met een beetje goede wil kun je het ironisch getitelde Monsters Of Folk, dat bestaat uit Jim James (My Morning Jacket), M. Ward, Conor Oberst (Bright Eyes) en diens producer Mike Mogis, de hedendaagse versie van Crosby Stills Nash & Young noemen. Ze ontmoetten elkaar tijdens een gezamenlijke tournee en verwonderden zich over de verschillen en overeenkomsten tussen elkaar. Het resultaat van hun gezamenlijke project overtrof naar eigen zeggen de verwachtingen. Ieder bandlid bracht songs in, en zonder hulp van sessiemuzikanten werd het op de band gezet. Het album heeft een losse, vriendschappelijke sfeer, waarbij vrijblijvendheid steeds op de loer ligt. Het is aan de ervaring en de klasse van de bandleden te danken dat die grens niet overschreden wordt. Aan de andere kant graaft de plaat ook nergens dieper dan nodig is, waardoor Monsters Of Folk slechts gedeeltelijk geslaagd genoemd kan worden. (MS)