Tracey Thorn was het gezicht en de stem van Everything But The Girl, het duo dat ze vormde met haar man Ben Watt en dat een lange weg aflegde van jazzy pop naar house. Die stem is ruim tweeënhalf decennium na het doorbraakalbum Eden (1984) nog steeds onveranderd mooi, triest en melancholiek. Een uniek instrument dat in elke stijl tot zijn recht lijkt te komen. Zelfs in de wat gezichtsloze softpop van haar derde soloplaat Love And Its Opposite, dat zeker niet tot de hoogtepunten van haar oeuvre behoort. Maar als het raak is het goed raak, zoals in het wrange Hormones, het beste liedje van de plaat. Over een hitgevoelige melodie beschrijft Tracey de ruzies die ze voert met haar puberdochter en die volgens haar allemaal zijn terug te voeren tot…hormonen. Origineel onderwerp, rake regels:’Yours are just kicking in/mine are just checking out’. Een lied dat het in zich heeft meerdere generaties aan te spreken. (MS)