Het Britse The Verve lijkt na iedere hiaat in hun carrière sterker terug te komen. Zo was het meest bekende album Urban Hymns in 1997 al een comebackplaat. Na een matig geslaagde solocarrière van zanger Richard Ashcroft keerde de groep in 2008 opnieuw terug, eerst op de Britse zomerfestivals en vervolgens met dit vierde album. Het siert dit kwartet dat zij hierop niet uitsluitend voortborduren op het door songs gedomineerde Urban Hymns maar ook terugkeren naar de meer wilde en psychedelische beginjaren. Stevige, hypnotiserende grooves zijn veelal de basis voor de inventieve en vrije gitaarpartijen van Nick McCabe. Ashcroft geeft hier op zijn beurt inhoud en samenhang aan met zijn altijd betoverende en emotioneel beladen stemgeluid. Liefhebbers van melodieuze hits als Bittersweet Symphony en The Drugs Don’t Work zullen beslist even moeten doorbijten. Of het de drugs zijn die hun werk weer doen laten we in het midden maar op het gelaagde Forth gaat het er weer flink psychedelisch aan toe en lijkt The Verve nog steeds niet om inspiratie en magie verlegen te zitten. (MR)