Na zijn werk voor achtereenvolgens Steely Dan en The Doobie Brothers begon Michael McDonald begin jaren tachtig met succes aan een solocarrière, waarin hij hits scoorde als Sweet Freedom, Yah Mo Be There (met James Ingram) en On My Own (met Patty LaBelle). In de jaren negentig stagneerde zijn loopbaan, om een decennium later een onverwachte impuls te krijgen met de coveralbums Motown en Motown Two, waarvan hij er in de VS vele miljoenen verkocht. Soul Speak borduurt voort op die ingeslagen richting, maar veroorlooft zich ook enkele aanpassingen in de succesformule. Zo is niet langer uitsluitend muziek van Motown te horen maar ook andere soulkrakers. De keuze voor Into The Mystic (Van Morrison), Redemption Song (Bob Marley) en Hallelujah (Leonard Cohen) valt zelfs geheel buiten het genre. Het best komt McDonald tot zijn recht in minder bekende liedjes als Love TKO (Teddy Pendergrass) en Still Not Over You (Getting Over Me), één van de drie eigen composities op de plaat. (MS)