Na een succesvolle periode aan het begin van de jaren tachtig, waarin hij hits scoorde met Annabel, Thuis Ben en Alle Vrouwen, raakte Hans de Booij aan lager wal. Zijn platen verkochten steeds slechter en hij werd geplaagd door geld- en drugsproblemen. Na een herbezinning rond de millenniumwisseling, waarin hij geïnspireerd door de Dalai Lama een boek schreef met een pleidooi voor een Ministerie van Liefde, verschijnt het album Emocratie, zijn eerste in twaalf jaar. Het wijkt in weinig tot niets af van zijn bekende werk. Hans de Booij doet wat hij het beste kan, toegankelijke Nederlandstalige liedjes zingen, afgewisseld met een enkel Frans uitstapje (Le Sud) en een heuse mantra (Om Mani Peme Hoeng). Een welkom teken van leven van een uit duizenden herkenbare zanger. (MS)