Sinds de gewelddadige aanvaring met zijn toenmalige vriendin, zangeres Rihanna, was r&b-zanger Chris Brown het mikpunt van allerlei grappen. Elke verschijning die hij sindsdien maakte op tv stond in het teken van uitleg en/of excuses. Door wat er is gebeurd zou je haast Chris Browns muzikale activiteiten vergeten. Voor Graffiti, het vervolg op Exclusive (2007), riep Brown de hulp in van Polow Da Don, Ryan Leslie en Swizz Beatz om de productie te verzorgen. Op deze plaat wilde hij naar eigen zeggen een veelzijdigheid laten zien die we eerder zagen bij artiesten als Prince, Michael Jackson en Stevie Wonder. Het is een mooi streven maar de uitwerking is ronduit beledigend voor die grote namen. Brown bewijst op dit album vooral dat hij als zanger nogal beperkt is. De liedjes klinken ongeïnspireerd en het geheel leunt zo erg op de productie dat men zich kan afvragen, wat de input van Chris Brown was. Dit album maakt te weinig indruk om het incident met Rihanna te doen vergeten. (GL)