Met Hawk trekken Isobel Campbell en Mark Lanegan ten derde male ten strijde. De niet geheel logische samenwerking tussen de liefelijke Schotse zangeres en de grauwe Amerikaanse zanger, klonk na twee geslaagde platen al een stuk natuurlijker en is nauwelijks meer verrassend te noemen. Nu het nieuwtje er af is zullen de dame en heer ons dus moeten overrompelen met het songmateriaal. En dat lukt wonderwel. De folk, blues en country klinken authentiek, maar blijven onmiskenbaar pop. Naast de stemmige ingetogen nummers laat het instrumentale titelnummer een bezeten wervelwind van gitaren en blazers horen. Het laatste nummer Lately had met de achtergrondvocalen van Makeda Francisco niet misstaan op Bob Dylans Slow Train Coming. Campbell is zelf niet te horen op dit nummer, maar de rest van dit project leunt voornamelijk op haar. Naast twee Townes Van Zandt-covers schreef zij alle nummers en zijn ook de productie, arrangementen en de mix van haar hand. Lanegan is echter zo’n aanwezige zanger dat de samenwerking niet onevenwichtig aanvoelt. Sterker nog, Campbell en Lanegan flikken voor de derde keer een kunstje, dat eigenlijk al lang geen kunstje meer mag heten. (JE)