Voor Speransa pakte Izaline Calister de zaken anders aan dan op haar vier vorige albums. Waar ze eerst wekenlang met haar band het oefenhok in dook, koos ze er nu voor om de stukken pas door te nemen in de studio. En in plaats van improviserend te arrangeren, koos de zangeres er nu voor alle muziek van tevoren zelf uit te schrijven. Het lijkt een illustratie van Calisters toegenomen zelfvertrouwen als singer/songwriter. De productie hield Calister ook in eigen hand, al vroeg ze ter voorbereiding wel een goed gesprek aan met de bekende producer Jacques Ehrhart, die haar vast nog wel een aantal tips toestak. Calister noemt Speransa haar meest persoonlijke album, ‘maar dat zeg ik van elk album dat ik uitbreng’, voegt ze er op haar website zelfrelativerend aan toe. Maar gelijk heeft ze. Op Speransa laat Calister haar beproefde geluid horen: een hoogstpersoonlijke interpretatie van Curaçaose muziek aangevuld met wat jazz, bossa nova en pop. (PdK)