Het debuutalbum van het Californische sextet Crystal Antlers werd al vooraf gegaan door een ep en een Europese clubtour. Hierbij presenteerden zij zich als een groep alles verschroeiende woestelingen die het rituele geluid van MC5 koppelt aan garagesoul, freejazz en zelfs prog met veel woest orgelspel, vrije ritmiek en hysterische zang. De ep werd geproduceerd door Mars Volta toetsenist Ikey Owens en met deze groep hebben de Crystal Antlers niet alleen de compromisloosheid gemeen maar ook een geluid waarbij er geen sprake is van gas terugnemen. Op Tentacles is dat niet minder. Vanaf de eerste maten barst de groep los om niet meer tot stilstand te komen tot de plaat (met een bijna dankbare stilte) is afgelopen. Dit werkte uitstekend gedurende de 25 minuten van hun ep maar lijdt in volle lengte tot eenvormigheid. De nummers waarin vaak de grenzen worden opgezocht van pure muzikale chaos schommelen tussen boeiend (van ‘mooi’ is geen sprake) en zenuwslopend. Maar misschien is de groep (net als Mars Volta) er juist op uit om de luisteraar te tergen en te provoceren. Of hebben ze gewoonweg nog niet genoeg sterk materiaal om een compleet album te vullen? (MR)