Enigszins in de schaduw van Amerikaanse ‘neo new wave’ bands als The Strokes en The Killers verscheen in 2005 de titelloze debuutplaat van het New Yorkse The Bravery. Met een hoofdrol voor de charismatische dandy/zanger Sam Endicott biedt de groep hierop een Amerikaanse kijk op frisse britpop in de tradities van The Cure en The Smiths. Ook opvolger The Sun And The Moon staat in het teken hiervan. In tegenstelling tot The Killers maakt The Bravery geen grote stap voorwaarts op hun tweede album. Korte songs met springerige ritmes (de The Clash klassieker London Calling wordt meer dan eens ritmisch geciteerd) en hakkelig gitaarwerk vormen de basis voor de licht gekwelde voordracht van Endicott. Op het hoesje oogt de band als een wilde live-act en je kunt je ook wel voorstellen dat deze energieke muziek op het podium uitstekend tot zijn recht komt. Op een schijfje mist het vooral eigen identiteit. Dit is eenvoudigweg al eerder en beter gedaan. (MR)