‘De behandeling van albino’s in Afrika is nog altijd rampzalig,’ beweert Salif Keita, de bekendste albino ter wereld. Keita richtte in 2001 een stichting op, die zich inzet voor het lot van de albino’s. Behalve hun overgevoeligheid voor zonlicht worden veel albino’s nog getroffen door discriminatie en onwetendheid van hun mede-Afrikanen. Ook de beroemde Salif Keita moest als beginnend muzikant zijn witte huid verbergen voor zijn publiek. Daarom steekt Keita meteen in het titelnummer albino’s een hart onder riem. Met zijn hoge stem en ontspannen gitaarspel doet hij dat op indrukwekkende wijze. Het moge duidelijk zijn: de meester is terug. Op dit album staat een aantal bewerkingen van nummers die hij eerder opnam, zoals Papa, Folon en Seydou. Er is echter geen sprake van ideeënarmoede. Luister maar eens naar de frisse arrangementen van Seydou. Het zou mooi zijn als Keita de vooroordelen over albino’s kan wegnemen. Met La Différence draagt hij in ieder geval een fonkelende muzikale steen bij. (PdK)