Met een uitputtend tourschema, o.a. als voorprogramma van Loney Dear en Cinematic Orchestra , wist de Canadese muzikant Patrick Watson met zijn gelijknamige band langzaam maar zeker bekendheid in Europa te vergaren. In de Nederlandse pers werd hij beschouwd als één van de hoogtepunten van het Lowlands festival van 2007. Opmerkelijk genoeg had de man op dat moment in Nederland nog geen album uit, terwijl Close To Paradise op dat moment al bijna een jaar uit was in zijn vaderland Canada, waar het werd bekroond met de belangrijke Polaris Prize. Het is een dromerige plaat waarop op hoog niveau gemusiceerd wordt, en waar van gebruikelijke popsongstructuren weinig wordt aangetrokken. Watsons hoge stem past op het eerste gehoor naadloos in het rijtje Thom Yorke , Jeff Buckley en Chris Martin , maar hij creëert met zijn band een geheel eigen vibe. Een avontuurlijk debuut van een talentvolle groep. (MS)