Giacomo Meyerbeer was een van de succesvolste operacomponisten in de eerste helft van de negentiende eeuw. Toch worden zijn grand opéras bijna nooit meer opgevoerd. Ze zijn immers lang, kostbaar en lijden vaak aan een ongeloofwaardig libretto dat naar hedendaagse smaak te melodramatisch is. Meyerbeers muziek is echter prachtig en voor zijn tijd enorm vernieuwend. Zijn invloed op latere componisten kan niet onderschat worden. Dat is goed te horen tijdens deze productie van Il Crociato In Egitto, een vroeg Italiaanse werk van hem: uit 1822 maar in de gedreven energie hoor je Verdi al. Toch keek Meyerbeer niet alleen vooruit. Hij hechtte veel waarde aan de Italiaanse zangtraditie en Il Crociato In Egitto is een van de laatste opera’s waarin een hoofdrol is weggelegd voor een castraat. Zo is de opera duidelijk een overgangswerk: oude waarden worden nog te weinig losgelaten om plaats te maken voor alle nieuwe ideeën. Vanuit historisch oogpunt een fascinerend werk. Hier in een prima opvoering met Patrizia Ciofi, Marco Vinco (in een serieuze rol) en de uitstekende mannelijke sopraan Michael Maniaci. (CP)