Deze uitgave betreft de eerste release ooit van Bernsteins cyclus met de Symfonieën van Schumann, in de jaren tachtig uitgevoerd met de Wiener Philharmoniker. De opnamen vanuit de Musikverein in Wenen moeten destijds ook wel op de Nederlandse tv te zien zijn geweest, maar het is al weer lang geleden. Bernstein zien dirigeren is al een belevenis: open, genereus en ongegeneerd emotioneel. Bij Schumann zijn die emoties niet altijd zo simpel: de Tweede en Derde Symfonie vormen van die complexe strijdtonelen, waarbij iedere stap terug zich weer als een uitval naar voren ontpopt. Maar goed, Lenny brings it all back home, waarna tranen worden afgewist, de musici omhelsd en gezoend worden, en de dirigeerstok aan de cellist wordt weggegeven. Maar ook de aanpak van de minder gecompliceerde Eerste Symfonie is indrukwekkend: heel mooi is de opbouw van de langzame inleiding naar een uitzinnig Allegro molto vivace. (HJ)