Masters Of Reality-zanger Chris Goss wordt geëerd als de peetvader van de stonerrock. Zijn band, waarin hij de enige constante factor is, pionierde in de jaren negentig met slepende gitaarriffs die verborgen lagen onder het stof van de Californische woestijn. Familieman Goss kiest er de laatste jaren voor om zijn muziek op de tweede plaats te zetten. Daarom laten zijn albums soms even op zich wachten. Goss deelde dit nieuwe album op in tweeën. En inderdaad, de eerste vijf nummers (Pine) klinken een stuk donkerder en meer experimenteel dan we van Masters Of Reality gewend zijn. Alleen het sterke openingsnummer King Richard TLH is een ouderwets vuige woestijnrocker. Op de tweede helft (Cross Dover) klinkt de groep juist melodieuzer dan ooit. Een fijn voorbeeld is Dreamtime Stomp, een psychedelische glamrockstamper. Goede nummers worden afgewisseld met mindere broeders. Pine/Cross Dover is daarom een wisselvallig album geworden, maar wel één die het verdiend om gehoord te worden. (PdK)