In een tijd dat crooners als paddenstoelen uit de grond schieten heeft Michael Bublé in relatief korte tijd de toppositie weten te veroveren. Het spreekt voor zich dat hij onder zware druk stond toen het tijd werd voor zijn derde studio-cd. Hij wilde zijn muzikale groei tot uiting laten komen zonder het publiek van zich te vervreemden. Ook hiervoor putte hij uit The Great American Songbook en vond daar onder andere The Best Is Yet To Come, Comin’ Home Baby, Call Me Irresponsible, I’ve Got The World On A String, That’s Life en Dream. Aangevuld met twee eigen nummers en modernere composities als Me And Mrs. Jones ( Billy Paul ), I’m Your Man ( Leonard Cohen ) en Wonderful Tonight ( Eric Clapton ) laat Bublé horen dat zijn kracht meer in het klassieke repertoire ligt dan in moderne sound (lees: sinds de jaren 1980). Zeker wanneer het Clayton-Hamilton Jazz Orchestra alle registers open trekt. Call Me Irresponsible laat horen dat Bublé voorlopig niet bang hoeft te zijn om van zijn troon te worden gestoten. (AD)