Nadat Jamie Lidell het eerst zocht in gecompliceerde elektronische muziek, boekte hij uiteindelijk succes als neo-soulzanger. Eerst nog met behulp van computerapparatuur op Multiply (2005), later meer in een akoestische omgeving op Jim (2008). Inmiddels heeft hij een groot deel van zijn synthesizers en effecten weer netjes afgestoft. Met Compass betreedt hij met behulp van Beck, Feist en leden van Grizzly Bear een onontgonnen pad van spacy folk blues waaraan traditionele muziekvormen als funk, soul en blues onherroepelijk ten grondslag liggen. Het resultaat is wederom niet te vergelijken met de concurrentie, maar of het even prettig beluisterbaar is als de voorganger is maar de vraag. Lidell is een groot liefhebber van penetrante geluiden en hortende ritmes die bij tijd en wijle aandoen als een extreme hikaanval. Feit is dat hij nog steeds een fantastische soulzanger is. (AD)