Wat krijg je als je Mike Portnoy (Dream Theater), Pete Trewavas (Marillion), Roine Stolt (Flower Kings) en Neal Morse bij elkaar zet in de studio? Inderdaad, een soort van überprog. Dit illustere gelegenheidskwartet maakte reeds twee albums in de vroege jaren nul. The Whirlwind, dat niet meer en minder is dan een in twaalf hoofdstukken verdeeld nummer van ruim zevenenzeventig minuten, is de kroon op dat voorgaande werk. Hier wordt virtuoos en bombastisch gemusiceerd en tegelijk hoorbaar onderling plezier gemaakt met muziek die nog het sterkst doet denken aan Yes ten tijde van Relayer. Tegelijk zijn alle elementen aanwezig waarmee deze mannen met hun eigen bands de prog vanuit de jaren zeventig naar deze tijd trokken, door het nog grootser en technisch begaafder te maken. Het gevolg is dat The Whirlwind nergens een zwak moment kent of inzakt. Spelplezier doet de rest op dit epische onderonsje. (MR)