Lounge is op sterven na dood. Waar deze muziek ooit werd gedraaid als aangename verpozing tijdens het onderuitgezakt zitten op comfortabel ligmeubilair, is deze taak overgenomen door stemmige jazz en soul. Dit moet Sven van Hees, de Belgische producer die zich als een laatste der Mohikanen nog onverdroten met het genre bezighield, ook hebben gevoeld. Niet dat hij zich er van heeft afgewend, maar hij heeft zeer zeker zijn best gedaan om deze muziek uit te diepen en er stevigere elementen aan toe te voegen. De weerspiegelde palmbomen in van Hees' zonnebril op het hoesje van Maverick stellen muziek van een hoog exotisch kaliber in het vooruitzicht. Hierin stelt van Hees niet teleur, want invloeden van elk land waar de zon iedere dag schijnt zijn erop terug te vinden. Bovendien is de afwisseling in elk nummer zo groot dat er eerder sprake is van songs met lounge-invloeden dan van braaf doorkabbelende liftmuziek. Is er dan toch toekomst voor lounge? (AD)