Georges Prêtre is niet de meest klinkende naam onder de dirigenten. Wat dat betreft heeft hij wel wat van een bijrolacteur: iedereen kent hem, maar niemand kent zijn verdiensten. Niettemin verzorgde hij ooit de première van Poulencs La Voix Humaine. Prêtre zou ook een favoriete dirigent van Callas zijn geweest; met haar nam hij Carmen en Tosca op. Ironisch genoeg merkt de Online Grove op dat Prêtre wel eens bekritiseerd is vanwege zijn al te excessieve rubati. Uitgerekend die rubati behoren namelijk tot de charmes waarmee de dirigent hier de grote concertwalsen van Johann Strauss Jr. laat opbloeien. Het was de tweede keer dat hij het traditionele nieuwjaarsconcert in Wenen mocht voorgaan. Waarmee Prêtre zich toch nog in een rij van grote namen heeft weten te voegen: in het voorgaande decennium waren het alleen de giganten Mehta, Muti, Maazel en Harnoncourt die op herhaling mochten komen. (HJ)