In de rockgeschiedenis wil er nog wel eens geschamperd worden over de sympathieke en nimmer op buitenissigheden betrapte Britse zanger en gitarist Mark Knopfler. En dat terwijl hij niet alleen met zijn band Dire Straits de softrock door de jaren tachtig heen wist te trekken maar ook een invloedrijke gitarist is, in wiens spel sfeer en techniek op natuurlijke wijze samenvloeien. Dire Straits leeft voort op zijn soloplaten hoewel de inmiddels zestigjarige Knopfler het hierop nog rustiger aandoet. Ook verruilde hij de vermaarde DDD-sound van deze groep voor lossere, soms bijna jamsessie-achtige uitvoeringen van zijn songs met een vertrouwd clubje muzikanten. Warm en sfeervol aanvoelende akoestische folk en rock 'n' roll, blues en Dylan -achtige ballades voeren daarbij de boventoon. De onsamenhangende collectie liedjes op Get Lucky worden verbonden door nostalgie. Knopfler bezingt, met zijn typerende luie baritonstem, de kleurrijke figuren en familieleden uit zijn jeugd. Zelf zal hij altijd een observator blijven van de bonte personages die hij zo liefdevol beschrijft. (MR)