Na het overlijden van saxofonist Michael Brecker, begin 2007, wordt Chris Potter wel gezien als de nieuwe fakkeldrager van de saxofoon. Daar zit ook wel wat in, want net als Brecker is hij een virtuoos musicus die thuis is in vele combinaties en stijlen. Met het kwintet van Dave Holland speelt hij intelligente neo-bop, met Paul Motion meer abstracte jazz en met John Scofield het meer groovy werk. Verder soleerde hij op Steely Dans comeback album Two Against Nature en bracht hij al een flink aantal positief ontvangen eigen albums uit. Song For Anyone is Chris Potter’s eerste album voor een groot ensemble. Hij schreef composities en arrangementen voor een tamelijk ongebruikelijke samenstelling van strijktrio (viool, altviool en cello), blazerstrio (fluit, klarinet en fagot) en jazzritmetrio (gitaar, bas, drums). Het is een verrassend mooi album geworden, met naast de tenor- en sopraansaxsolo’s van Potter zelf opvallende bijdragen van fluitiste Erica Von Kleist in The Absence en vooral Michael Rabinowitz met een fagotsolo in Family Tree. Ook met Song For Anyone laat Potter zich vergelijken met Michael Brecker die met Wide Angles ook zo’n mooie cd voor een groot jazzensemble uitbracht. (HB)