De Amerikaanse zussen Bianca en Sierra Cassady groeiden niet samen op, maar vonden elkaar begin deze eeuw in Parijs. Hier creëerden zij een eigen muzikale wereld genaamd CocoRosie. Voor sommigen ging hun vrijzinnige freakfolk, met de als een mokkende Björk rappende Bianca en de als een operadiva galmende Sierra, zichzelf begeleidend op harp en rondslingerend speelgoed, een stap te ver. Ook voor hen zal Grey Oceans als een verrassing komen. Hierop hebben de Cassady’s hun geluid ontdaan van ieder freaky gerommel en dit vervangen door voornamelijk plechtige pianobegeleiding en lome sequensen en (hiphop)beats. Daarmee valt ook ineens de zang, als verdwaalde radiogolven vol surreële raps en kinderrijmpjes, etherische operaklanken en vervlogen musicalmelodieën, op zijn plek. Grey Oceans heeft een homogene donkere en sinistere sfeer, net zo onaards en ongrijpbaar als de inmiddels met elkaar vergroeide zusjes zelf die, met viezige, gekleurde baardjes op de hoesfoto, wars lijken van ieder rolpatroon. (MR)