The Killers uit Las Vegas vonden op hun tweede album Sam’s Town (2006) een eigen geluid waarbij de kitsch van Britse glam en new wave een onwaarschijnlijke synthese aanging met de weidse Amerikaanse bombast van het jaren zeventig werk van Bruce Springsteen . Een succesvolle combinatie met een hoofdrol voor het decadent huilende stemgeluid van zanger Brandon Flowers. Wat meteen al opvalt aan opvolger Day & Age is de hoesfoto waarop is te zien dat Flowers zijn snor (waarmee hij hoogstpersoonlijk voor een heropleving zorgde bij heteroseksuelen) heeft afgeschoren. Bij beluistering blijkt ook zijn dramatische Robert Smith -snik te zijn verdwenen – alsof hij zich niet langer wilde aanstellen en nu eens gewoon zijn eigen stem gebruikt. Muzikaal grijpt de groep vooral terug naar de opgeruimde glitter wave van debuutplaat Hot Fuss (2004) met veel huppelende Duran Duran baspartijen en kitscherig toetsenwerk. Het maakt Day & Age tot een luchtige en dansbare plaat. Gevoel voor pakkende melodieën en herkenbare refreinen blijft daarbij de sterkste troef van deze ondoorgrondelijke band. (MR)