Deze cd is de tweede in een reeks gewijd aan de Australische componist Malcolm Williamson (1931-2003). Williamson werd voornamelijk in Sydney en Londen opgeleid, maar vooral geïnspireerd door de vernieuwingen van Messiaen en Boulez. Met eerstgenoemde verbond hem een sterk rooms-katholiek geloof. Dat heeft Williamson echter nooit vertaald in een specifiek muzikaal systeem. Zijn oeuvre heeft de karakteristieken van een typische naoorlogse Britse componist. Naast symfonieën schreef hij nog enkele concerten, balletten, kerkmuziek en enige opera’s. De twee symfonieën op deze cd verwijzen ondubbelzinnig naar Williamsons religieuze inspiratie. De Symfonie nr.1, ondertiteld ‘Elevamini’ uit 1956-1957, is niet alleen een persoonlijk antwoord op een sterfgeval in Williamsons familie, maar ook een religieus, door middel van het citaat uit Psalm 24. De Symfonie nr.5 uit 1979-1980 heeft de visioenen van Bernadette de Soubirous als uitgangspunt, welke, zoals bekend, van Lourdes een van de beroemdste bedevaartoorden ter wereld hebben gemaakt. De ondertitel ‘Aquerò’, ‘dat ding’ verwijst naar de eerste beschrijving die Bernadette, een arm en nagenoeg analfabeet meisje, gaf van de verschijning van Maria. Over het geheel genomen is de laatste symfonie wat milder en toegankelijker van idioom dan Williamsons symfonische eersteling. Beide vallen echter op door hun combinatie van direct aansprekende emotionaliteit en moderne klanken. (JvG)