Na het stuklopen van hun relaties besloten de twee jeugdvrienden Daniel en Joakim uit Stockholm zich met veel drank op te sluiten in het repetitiehok. Dat beviel zo goed dat ze plechtig beloofden nooit meer nuchter muziek te maken. Dat mooie verhaal valt te lezen op de My Space site van Friska Viljor, onder welke naam de twee hun liedjes naar buiten brengen. Een mooi staaltje zelf-mythologisering, dat al een bescheiden internethype rond het duo tot gevolg had. De muziek van Friska Viljor heeft iets tweeslachtigs wat het meteen boeiend maakt. Iets van de doem en het zelfbeklag van The Cure klinkt er in door, maar ook de energie van The Arcade Fire heeft zijn sporen achtergelaten. Dat Tour De Hearts dronken is ingespeeld is onzin, dat kan iedereen concluderen aan de hand van het strakke, zuivere spel van de twee drinkebroers en hun vrienden. Maar dat de liedjes hun oorsprong vonden in het nodige hartenleed is evident. Na Loney, Dear is Friska Viljor de tweede aangename verrassing in korte tijd uit de Scandinavische indiepop scene. (MS)