Alsof het close-harmony-gezelschap Take 6 niet genoeg heeft aan zes vocalisten hebben zij voor The Standard, een cd vol, hoe kan het ook anders, standards, nog wat extra vocale versterking uitgenodigd. Zelf zorgen zij met vingergeknip, vocale harmonieën en baslijnen voor een complete bandbegeleiding. Tot de genodigden behoren George Benson, Al Jarreau, Jon Hendricks, een virtuele Ella Fitzgerald uit 1938, Aaron Neville, Brian McKnight, broer van Claude McKnight van Take 6, en nieuwkomer Shelea Frazier. Voor extra instrumentale begeleiding nam Benson zijn gitaar mee en geven trompettisten Till Brönner en Roy Hargrove acte de présence. Take 6 laat horen dat de cd-titel een duidelijke dubbele betekenis heeft, want naast een zeer adequate vertolking van standards maken zij duidelijk dat zij de standaard zetten in hun genre. De enige uitzondering in het rijtje jazzstandards wordt gevormd door Being Green dat onsterfelijk werd gemaakt door Kermit de Kikker, maar wat wel beschouwd mag worden als een standard uit Sesamstraat. (AD)