De New Yorker en tot singing/songwriting bekeerde punkzanger Jesse Malin is al sinds zijn debuutalbum uit 2002 geliefd bij met name de Britse muziekpers en collega’s als Ryan Adams (die altijd wel opduikt op zijn albums) en Jakob Dylan. Het publiek steekt daar een beetje bij af en dat heeft wellicht te maken met het feit dat Malins muzikale aanpak iets te onstuimig en obstinaat (zijn punkverleden) is voor het singer/songwriter genre. Dit uit zich vooral, ook op dit derde album, in zijn zang dat vaak snauwerig en overdreven ruig klinkt waarbij hij de woorden stoer en voor in de mond articuleert: ‘Rawk ‘n’ rawl’ en straatwaarde lijkt Malin te willen meegeven aan zijn liedjes die af en toe heel fraai zijn. Malin is vooral goed in het schrijven van melodische powersongs, vol hartstochtelijke en beeldende teksten. Hoorbare invloeden zijn er van Paul Westerberg (Replacements) en Bruce Springsteen. De laatste doet een duet met Malin in het nummer Broken Radio en geeft zijn gastheer hierin misschien wel stiekem een hartgrondig lesje ‘ruig zingen zonder forceren’. (MR)