Dat het met de muziekindustrie niet enkel kommer en kwel is, bewees de Schotse zangeres Amy Macdonald door van haar debuut This Is The Life (2007) wereldwijd miljoenen exemplaren te verkopen. In Nederland kon Macdonald een platina plaat in ontvangst nemen. De grote vraag bij het verschijnen van haar tweede cd is of de jonge artieste haar eigen succes kan evenaren. Artistiek gezien is er in ieder geval geen vuiltje aan de lucht. A Curious Thing klinkt minstens net zo springerig, catchy en authentiek als haar debuut. Het is duidelijk te horen dat ze zichzelf mag zijn, met veel ruimte voor haar aparte stemgeluid (in de verte klinkt ze zelfs als Shakira) en Schotse accent. Op het podium en in videoclips ziet ze er soms moe en doorleefd uit, alsof het van hot naar her gesleept worden haar tol eist. Op dit album is hier weinig van te merken; het is onmiskenbaar Amy Macdonald. De gastrol van Paul Weller valt slechts op in het boekje en dat tekent A Curious Thing: zelfs een oude rot als Weller is ondergeschikt aan het karakteristieke geluid van Macdonald. (JE)