Het monopolie van Kees de Koning begint ernstige vormen aan te nemen. Dat tegenwoordig elke malloot zichzelf rapper kan noemen is al tot daar aan toe, maar dat veel van die figuren ook daadwerkelijk getekend worden is ronduit absurd. Het is aan de groep Zo Moeilijk uit Nijmegen om met de plaat Nijmeegse Modo te bewijzen dat het label TopNotch niet in het wilde weg alle Nederlandse hiphopacts absorbeert. Om te beginnen klinken de beats van de groep aardig, maar ontbreekt er te vaak een pakkende melodie. De raps zijn gevuld met ouderwetse opschepperij en rijk aan straattaal, wat als storend ervaren kan worden en wat er voor zorgt dat de inhoud niet door iedereen te volgen zal zijn. Naast het feit dat het af en toe klinkt alsof je kleine neefjes achter de microfoon staan, kan Zo Moeilijk bestempeld worden als de Opgezwolle met een zachte ‘g’. De bijdragen van Rico en Sticks aan het nummer Nachtwakers maakt die realiteit des te pijnlijker. Malloten zijn deze Nijmeegse heren niet, maar eerlijk is eerlijk; de muziek mist originaliteit en toegankelijkheid. (GL)