Voor een jonge rocker speelt John Mayer wel erg op veilig. Vergelijk dat eens met de carrière van zijn grote idool Eric Clapton, die pas na allerlei grillige zijwegen in rustiger vaarwater kwam. Mayers vijfde studioalbum biedt precies wat je op basis van zijn voorgaande platen verwacht: genoeglijke ‘adult rock’ met af en toe een puntige gitaarsolo en een akoestisch intermezzo. Het vakmanschap spat er vanaf, de inspiratie helaas niet. Battle Studies komt over als een invuloefening, met zanglijntjes en gitaarpartijen die Mayer in zijn slaap nog kan spelen. Ook de bijdrage van Taylor Swift, Amerika’s meest succesvolle countryzangeres van het moment, lijkt eerder een slimme marketingstunt dan door muzikale motieven te zijn ingegeven. Dieptepunt is de plichtmatige versie van de blues-standard Crossroads, al slaat hij tekstueel met dit nummer de spijker op zijn kop. Ook Mayer, die regelmatig verklaard heeft moeite te hebben met de roem, bevindt zich zo te horen op een kruispunt in zijn carrière: eindeloos op dezelfde voet doorgaan of op zoek naar andere muzikale wegen. (MS)