‘Het valt mij op dat voor hele groepen mensen muziek zoiets als een laatste strohalm is. Het geloof heeft ze in de steek gelaten, de liefde heeft ze in de steek gelaten, hoop is er nauwelijks nog en over de politiek praten we maar helemaal niet meer. Muziek is het laatste houvast’, aldus componist Hans Kox in een interview met Bas van Putten (Vrij Nederland, 1995). Volgens datzelfde interview wil Hans Kox alles behalve een boodschap verkondigen, en dat terwijl veel van zijn werk nu juist een zeer geëngageerde indruk maakt. Eerder gaat het Kox om wat hij de ‘kritische massa’ noemt: het vermogen van de muziek om de menselijke waardigheid als flessenpost door te geven aan een onverschillige wereld. De titel van de cd – Memories and Reflections – verwijst naar het gelijknamige pianokwintet dat Hans Kox in 2002 schreef voor violist Christian Bor. De eveneens opgenomen Twelve Monographs – een soort suite naar het melodramatische The Stranger – behoort tot de vele werken die Hans Kox voor de Amerikaanse saxofonist John-Edward Kelly schreef. (HJ)