Aanleiding voor Peter-Jan Wagemans’ De Stad en de Engel, is het schilderij De binnenkomst van Christus in Brussel van de symbolistische schilder James Ensor. ‘We zien een drukke en feestvierende menigte, waartussen, haast verloren in het feestgedruis die kleine, heilige gestalte op zijn ezeltje’, aldus de componist. Aan het einde lijkt het heilige figuurtje het te winnen. Het slot is echter weer veel grimmiger, waarna het feestgedruis in agressie en woede omslaat. ‘Er is geen zachtheid in deze wereld, alleen legenden, alle koninkrijken eindigen in een droom’, aldus een citaat van Céline dat Wagemans als motto boven diens Zevende Symfonie, het openingswerk van deze cd, zette. De titel geldt overigens eerder als eigennaam dan als reeksaanduiding: de voorafgaande kandidaat-symfonieën durfde Wagemans niet als zodanig te betitelen, omdat dat in de Nederlandse muziekcultuur als ‘not done’ werd beschouwd. De ‘eigennamige’ titel is tevens een eerbetoon aan Beethovens Zevende Symfonie. (HJ)