Het Britse duo Zero 7 behoort tot de grote namen in het downtempo-genre. Binnen het genre bedienden ze zich van allerlei stijlcitaten uit jazz, filmmuziek, dance en softpop, resulterend in een subtiel eigen geluid. Een geluid dat wel dringend aan een nieuwe impuls toe was, zo vonden ook de bandleden. Na een tijdlang vergeefs te hebben gewerkt aan een instrumentaal album, zorgde een ontmoeting met zangeres Eska Mtungwazi voor de gewenste kentering. Ze verzorgt de vocalen op het merendeel van de tracks en schreef mee aan enkele nummers, waaronder de eerste single Medicine Man. Wat meteen opvalt is dat de muziek minder behaagziek is geworden, het tempo ligt wat hoger dan vroeger en de arrangementen zijn puntiger en meer afgemeten. Naar het einde van de plaat (bijvoorbeeld in Ghost Symbol) wordt er zelfs behoorlijk met elektronica geëxperimenteerd, met vaak spannende resultaten. Het is een geluid waardoor ongetwijfeld oude fans zullen afhaken, maar dat ook een nieuw publiek zou kunnen aanboren. Met Eska aan boord kan Zero 7 de toekomst met vertrouwen tegemoet zien. (MS)