De Canadese zanger en gitarist Bryan Adams wordt door sommigen gezien als de eerlijke en passievolle rocker in T-shirt en spijkerbroek, en door anderen als een neprocker wiens teksten een te hoog ik-ren-naar-jou-en-blijf-je-trouw gehalte hebben. Dat laatste komt vooral tot uiting in zijn ultieme knuffelrockballad (en wereldhit) Everything I Do, I Do It For You , dat alweer stamt uit 1991 en dat hij qua succes nooit meer wist te evenaren. Op het hoesje van 11 heeft hij zich zowaar in kostuum gehesen, maar dat lijkt dan ook de enige verandering te zijn die Adams het afgelopen decennium doormaakte. De plaat klinkt gewoon alsof het nog steeds 1991 is, met een collectie stadionrockers en mid-tempo ballads, waarin hij nog niets van zijn passie voor ieder ongebreideld liefdescliché lijkt te zijn verloren. Ergens siert dit Bryan Adams, want het is onmiskenbaar zijn eigen geluid dat hier klinkt. Hij lijkt zich niets aan te trekken van de wereld en blijft gewoon doen wat hij altijd al deed. En geen fan die in 11 teleurgesteld zal zijn. (MR)