Het Zweedse Opeth ontstond in 1990 als een stijlvaste death metal band. Onder de bezielde leiding van zanger, gitarist en componist Mikael Åkerfeldt begonnen echter, rond hun vijfde album Blackwater Park (2001) steeds meer invloeden uit symfonische rock hun intrede te doen. Progressive Death Metal is inmiddels de noemer van deze stijl, waarbij prog en metal elkaar bij ieder nieuw album beter in balans houden. Watershed is het negende album van de groep waarop zij ergens balanceren tussen Slayer en King Crimson. Het is opvallend hoe Opeth, in zeven epische stukken vooral met dynamiek werkt en dromerige, schijnbaar eindeloze passages bruut en onverwacht afkapt met woeste en veelal complexe metalstukken. Ook Åkerfeldt transformeert daarbij van een gevoelige zanger in een meedogenloze schreeuwlelijk met een diepe grunt. Gelukkig ontberen zij de theatrale, fantasy obsessies die veel van hun collega’s vaak zo braaf en ongeloofwaardig maken. Opeth laat de muziek spreken, op overdonderende wijze. (MR)