Eens in de zoveel tijd staat er een artiest op die perfect samenvalt met de tijdgeest. Adam Young alias Owl City is zo’n artiest. Deze wild bloggende, web 2.0-liefhebbende jongeman lijkt geschapen te zijn om de harten van jongens en meisjes over de hele wereld te veroveren. Zijn in eigen beheer uitgebrachte synthipop leverde op MySpace en iTunes zo veel luisteraars op dat het fysieke debuut Ocean Eyes gelijk bij een groot label uitkomt. De bijbehorende single Fireflies bereikte onder andere in de Verenigde Staten en Nederland de eerste plaats. Niet slecht voor iemand die een tijdje daarvoor nog in de kelder van zijn ouders aan het knutselen was. Ocean Eyes klinkt erg modern, zoals pop in 2010 behoort te klinken: rijk gelaagd, maar toch licht te verteren. De synth-arpeggio’s en hevig geproduceerde vocalen gaan bij gebrek aan afwisseling na een tijdje lichtelijk vervelen, maar dat mag de pret niet drukken. Als het glad geschoren en populaire neefje van The Postal Service heeft Owl City een fijne plaat afgeleverd. (JE)