John Adams Doctor Atomic symphony
Album
De Doctor Atomic Symphony roept, behalve aan de gelijknamige opera uit 2005, ook reminiscenties op aan een andere ‘symfonie’ van John Adams: de Harmonielehre uit 1985. Dit laatstgenoemde werk deed Adams zijn muzikale persona kantelen: in weerwil van zijn Amerikaanse identiteit zocht de vlotte minimalist hier aansluiting bij de romantiek van Wagner en de vroege Schönberg. Zo opent de Harmonielehre goed minimalistisch met een pulserende drieklank. Heel on-Amerikaans echter is de gepassioneerde melodie, als een ‘unendliche Melodie’ a la Wagner. In het slotdeel van de Doctor Atomic Symphony klinken vergelijkbare drieklanken (eveneens met de terts in de discant), en ook hier volgt een aria ‘ohne Worte’. Deze aria werd uiteraard ontleend aan de opera: het betreft hier het moment waarop Robert Oppenheimer (hij is die bewuste Doctor Atomic) een boetvaardig sonnet van John Donne aanheft. Het Saint Louis Symphony Orchestra speelt tevens Guide to Strange Places: een snel motorisch stuk, waarin Adams al schakelend en accelererend door het landschap scheurt. (HJ)
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- Doctor Atomic symphony deel I
John Adams, David Robertson, Saint Louis Symphony Orchestra
2:32
- Doctor Atomic symphony deel II
John Adams, David Robertson, Saint Louis Symphony Orchestra
14:31
- Doctor Atomic symphony deel III
John Adams, David Robertson, Saint Louis Symphony Orchestra
7:18
- Guide to strange places
John Adams, David Robertson, Saint Louis Symphony Orchestra
22:40
Versies
-
Doctor Atomic symphony
-
Doctor Atomic symphony