In 2007 verscheen Cecilia Bartoli’s cd Maria, een ode aan de vroeg negentiende-eeuwse zangeres Maria Malibran. Het bleef niet bij een cd. Een reizende tentoonstelling, een concerttour en een reeks operavoorstellingen volgden ter ere van de legendarische prima donna. Een van die operavoorstellingen is deze, een productie in Zürich van een verder totaal onbekende opera, Clari, gecomponeerd in 1828 voor Maria Malibran. De componist Halévy werd later wereldberoemd door zijn opera La Juive. Clari is een ‘halfserieuze’ opera (semiseria) net als bijvoorbeeld Rossini’s Cenerentola. Het verhaal bevat komische elementen maar ook tragische, die echter in deze bontgekleurde productie van Moshe Leiser en Patrice Caurier te weinig tot hun recht komen. Het werk wordt bij hun één grote eigentijdse klucht met als grote nadeel dat de meer serieuze personages (Clari en de hertog) er grappig uitzien terwijl ze serieuze dingen zingen. Ze worden op deze manier belachelijk gemaakt, terwijl dat volgens het tekstboekje expliciet niet de bedoeling was van de makers. Maar voor de Bartoli-fans is er genoeg vuurwerk en fraaie lyriek (in een toegevoegde aria uit Rossini’s Otello). (CP)