Sinds Pole de beats heeft ontdekt, gaat het op creatief niveau sterk bergafwaarts met Stefan Betke, zoals deze geluidskunstenaar bij de burgerlijke stand staat ingeschreven. Saaiheid, monotonie en een zekere vorm van gezapigheid triomferen waar vroeger ontdekking, uitdaging en experiment heersten. Op zijn MySpace site jubelt Betke over minimalisme, muzikale reductie en hoe men de meeste intensiteit uit zo weinig mogelijk materiaal kan trekken. In de praktijk komen deze geschreven woorden neer op een groot camouflagenet dat strak over een ‘composer’s block’ wordt getrokken. Het hoesje toont een door sneeuw omgeven kasteel dat herinnert aan de hoogtijdagen van Sissi, de romantische avonturenserie over de gelijknamige Weense prinses. In de muziek is hier niets van terug te vinden, of er zou in dat kasteel ergens ondergronds een laboratorium moeten zitten waar een krankzinnige geleerde uiterst nauwgezet een nieuw soort monster van Frankenstein staat te fabriceren uit ledematen van vermiste Weense prinsessen. (AD)