Bijna drie decennia na de oorspronkelijke release van het grensoverschrijdende meesterwerk My Life In The Bush Of Ghosts (1981) verschijnt een nieuw album van David Byrne en Brian Eno, een samenwerking die ooit ontstond tijdens de werkzaamheden van Eno als producer van Byrne’s band Talking Heads . In plaats van een interactieve samenwerking was er dit keer sprake van een strikte taakverdeling, waarbij Byrne tekst en zanglijnen leverde bij instrumentale tracks van Eno. Het resultaat verschilt dan ook wezenlijk van hun eerste werkstuk. Was dat album een boeiende zoektocht naar de nieuwe mogelijkheden van sampletechniek en wereldmuziek, de opvolger heeft een meer conventioneel en dus toegankelijker karakter. De arrangementen zijn opgebouwd uit zacht aangeslagen akoestische gitaren en subtiele electronica, en al zijn de zanglijnen soms bezwerend - Byrne’s voorliefde voor gospel klinkt er duidelijk in door - het wordt nergens werkelijk verontrustend. De twee muzikale pioniers van weleer bevinden zich dit keer niet in de voorhoede van de muziek, maar laten (ten overvloede) zien ook uit de voeten kunnen met ’gewone’ popmuziek. (MS)